سفره هفت سين  رسم و باوري کهن است که همهً اعضاي خانواده در موقع سال تحويل (لحظهً ورود خورشيد به برج حمل) در خانه و کاشانه خود در کنار سفره هفت سين گرد هم مي‌آيند.

در سفره سفيد رنگ هفت سين، از جمله، هفت رويـيدني خوراکي است که با حرف " س " آغاز مي شود، و نماد و شگوني بر فراواني رويـيدني‌ها و فراورده هاي کشاورزي است.

هفت سين شامل؛ سيب، سبزه، سنجد، سماق، سير، سرکه، سمنو و مانند اين‌ها است.

 افزون بر آن آينه، شمع، ظرفي شير، ظرفي آب که نارنج در آن است، تخم مرغ رنگ کرده، تخم مرغي روي آينه، ماهي قرمز، نان، سبزي، گلاب، گل، سنبل، سکه و کتاب ديني ( مسلمانان قرآن و زردشتيان اوستا و ... ) نيز زينت بخش سفرهً هفت سين است.

 اين سفره در بيشتر خانه‌ها تا روز سيزده گسترده است.

 
در برخي از نوشته‌ها از سفره هفت شين (هفت رويـيدني که با حرف شين آغاز ميشود) سخن رفته و آن را رسمي کهن‌تر دانسته اند. در ريشه يابي واژهً هفت سين نظرهاي ديگري چون هفت چين ( هفت رويـيدني از کشتزار چيده شده ) و هفت سيني از فراورده هاي کشاورزي نيز بيان شده است.

پراکندگي نظرها ممکن است به اين سبب باشد که در کتاب‌هاي تاريخي و ادبي کهن اشاره اي به هفت سين نشده و از دورهً قاجاريه است که درباره باورها و رفتارها و رسم هاي عاميانهً مردم تحقيق و بحث و اظهار نظر آغاز شده است.